درد لگن می‌تواند ناتوان‌کننده باشد و روی همه جنبه‌های زندگی از راه‌رفتن تا خوابیدن تأثیر بگذارد. زمانی که روش‌های درمانی غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروها و تغییرات سبک زندگی در کاهش این درد شکست بخورند، جراحی لگن به گزینه‌ای ضروری تبدیل می‌شود. این جراحی دارای انواع مختلفی است و هر یک برای بیماری‌ها و نیازهای خاصی مناسب هستند. در ادامه، توضیح می‌دهیم که چه زمانی به این جراحی نیاز است و شما را با انواع آن آشنا می‌کنیم.
چه زمانی به جراحی لگن نیاز است؟
اگر دارای شرایط زیر هستید، ممکن است به عمل جراحی لگن نیاز داشته باشید:
- اگر درد لگن شما مزمن و شدید است: آسیب به لگن می‌تواند باعث ایجاد درد مزمن و شدید در لگن شود. اگر مجبور هستید داروهای مسکن را به‌صورت منظم مصرف کنید، درد لگن شما را از خواب بیدار می‌کند، درد راه‌رفتن و خم‌کردن کمر را دشوار کرده است یا درد با استراحت بهبود نمی‌یابد، ممکن است به این عمل جراحی نیاز داشته باشید. درد لگن شدید یکی از مهم‌ترین علائمی است که افراد را مجبور می‌کند این عمل جراحی را انجام دهند
- اگر درد و مشکلات لگن انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار کرده است: اگر لگن آسیب‌دیده روی کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد، ممکن است به این جراحی نیاز داشته باشید؛ برای مثال، اگر پوشیدن جوراب‌ها و کفش‌ها برایتان دشوار شده است، نمی‌توانید پیاده‌روی کنید، روی یکی از پاهایتان می‌ایستید یا نمی‌توانید پایتان را تکان دهید، این جراحی ممکن است برای شما ضروری باشد
- اگر سفتی لگن دامنه حرکتی شما را محدود کرده است: سفتی لگن می‌تواند نشان‌دهنده آسیب‌دیدگی شدید لگن باشد. اگر سفتی لگن راه‌رفتن یا خم‌کردن مفصل لگن را دشوار کرده است یا نمی‌توانید پای خود را بالا ببرید، هر چه زودتر به مطب متخصص ارتوپدی مراجعه کنید
- اگر روش‌های درمانی غیرجراحی نمی‌توانند به تسکین درد لگن کمک کنند: پزشکان ابتدا فیزیوتراپی، تزریق استروئید و داروهای ضدالتهابی را برای تسکین درد لگن ناشی از آرتریت یا دیگر مشکلات لگن تجویز می‌کنند. این روش‌های درمانی ممکن است بتوانند عملکرد لگن را بهبود ببخشند و درد لگن را قابل‌تحمل‌تر کنند. اگر این روش‌ها نتوانند به تسکین درد کمک کنند، پزشک ممکن است انجام جراحی را به شما توصیه کند
- اگر دچار آرتروز پیشرفته یا آسیب شدید مفصل شده‌اید: مفصل ران، از نوع گوی و کاسه‌ای است. غضروف و مایع سینوویال اصطکاک این مفصل را کاهش می‌دهند. اگر دچار آرتروز شده باشید، غضروف از بین می‌رود و باعث ایجاد درد و آسیب مفصل می‌شود
- اگر درد لگن روی سلامت روان شما تأثیر گذاشته است: حتی اگر می‌توانید درد مزمن لگن را به‌خوبی تحمل کنید، این درد مزمن پس از چند ماه یا چند سال می‌تواند روی سلامت روان شما تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان می‌دهند که درد مزمن با افسردگی و اضطراب مرتبط است
- اگر دچار عوارض جانبی داروهای تجویزشده برای درد و مشکلات لگن شده‌اید: اگر داروهای تجویزشده توسط پزشک مانند داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی را برای مدتی کوتاه مصرف کنید، معمولا با عوارض جانبی آن‌ها روبه‌رو نمی‌شوید؛ ولی، اگر این داروها را برای مدتی طولانی مصرف کنید، ممکن است دچار عوارض جانبی مختلفی مانند تحریک معده، افزایش خطر سکته مغزی، لخته‌شدن خون و حمله قلبی، ضعیف‌شدن سیستم ایمنی و اعتیاد شوید
جراحی لگن چگونه انجام می شود؟
جراحی‌های لگن به روش‌های مختلفی انجام می‌شوند؛ ولی، اگر بخواهیم پاسخی کلی به این سؤال بدهیم، می‌توانیم بگوییم که جراحی‌های لگن اغلب دارای مراحل زیر هستند:
- بیهوش‌کردن بیمار و ضدعفونی‌کردن لگن
- برش‌دادن پوست لگن برای دسترسی به استخوان یا بافت آسیب‌دیده
- انجام اقدامات لازم مانند تعویض مفصل، ترمیم شکستگی، برداشتن تومور یا اصلاح دیگر مشکلات
- بخیه‌زدن پوست لگن
به خاطر داشته باشید که تنها جراح لگن با توجه به نوع و شدت بیماری و شرایط بیمار، می‌تواند بهترین روش انجام جراحی را مشخص کند. حتما به کلینیک‌های ارتوپدی معتبری مانند کلینیک پزشک اول مراجعه کنید تا بهترین روش جراحی برای شما تجویز شود و بهترین نتایج را پس از جراحی مشاهده کنید. در بخش‌های بعدی این مطلب، شما با انواع جراحی لگن آشنا می‌کنیم و نحوه انجام هر یک از آن‌ها را توضیح می‌دهیم.
مزایای جراحی لگن
مزایای جراحی لگن عبارت‌اند از:
- تسکین درد لگن: یکی از مهم‌ترین مزایای این جراحی، تسکین درد لگن است. درد لگن ناشی از آرتروز می‌تواند روی همه جنبه‌های زندگی شما تأثیر بگذارد. یک جراحی موفقیت‌آمیز، می‌تواند به کاهش درد لگن شما کمک کند و کیفیت زندگی شما را به‌صورت قابل توجهی بهبود دهد
- نرخ موفقیت بالا: بسیاری از روش‌های جراحی لگن به‌ویژه جراحی تعویض مفصل لگن دارای نرخ موفقیت بالایی هستند؛ برای مثال، تحقیقی نشان داد که 95% از بیماران پس از جراحی تعویض مفصل لگن از نتیجه بسیار راضی بودند و تنها 5% از بیماران دچار عوارض شدند
- بهبود قدرت و دامنه حرکتی مفصل: پس از تسکین درد لگن، این مزیت یکی از مهم‌ترین مزایای جراحی‌های لگن محسوب می‌شود. بیماران پس از جراحی می‌توانند فعالیت‌های روزمره خود مانند بالارفتن از پله‌ها و راه‌رفتن را بدون وسایل کمکی مانند عصا انجام دهند
- نتایج ماندگار: نتایج بسیاری از جراحی‌های لگن ماندگار است؛ برای مثال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که حدود 80 الی 85% از افرادی که جراحی تعویض مفصل را 20 سال پیش انجام داده‌اند، هنوز نیازی به جراحی مجدد ندارند؛ بنابراین، به احتمال زیاد، بیماران مسن‌تر پس از این جراحی نیازی به جراحی اصلاح مفصل ران نخواهند داشت
- بهبود کیفیت زندگی: بیماران پس از جراحی‌های لگن می‌توانند فعالیت‌های روزمره خود را بدون وسایل کمکی انجام دهند و مستقل‌تر زندگی کنند؛ بنابراین، سلامت روانشان نیز بهبود می‌یابد
عوارض جراحی لگن
عوارض جراحی لگن متداول نیستند. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:
- ترومبوز وریدی عمقی و لخته‌شدن خون: پزشکان معمولا برای جلوگیری از این عوارض از بیماران می‌خواهند از داروهای رقیق‌کننده خون و جوراب‌های واریس در طول دوره نقاهت استفاده کنند. اگر یکی از جراحی‌های لگن را انجام داده‌اید و بخش‌هایی قرمز، سفت و داغ را در پاهای خود مشاهده می‌کنید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید
- عفونت: عفونت نیز یکی از عوارض نادر است. جراحی‌های لگن در مکان‌های کاملا ضدعفونی‌شده انجام می‌شوند؛ ولی، بااین‌حال، بیمار ممکن است دچار عفونت شود. بیماران پس از جراحی می‌توانند بسیاری از عفونت‌ها را با آنتی‌بیوتیک‌ها مدیریت کنند؛ ولی، در موارد بسیار نادر، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند
- کاهش طول پا: عوارض دیگر این جراحی، محدودیت‌های حرکتی و تغییر طول پا هستند. تقریبا همه بیماران در طول دوره نقاهت دچار محدودیت‌های حرکتی می‌شوند. مدیریت تغییر طول پا اغلب با استفاده از کفی‌ها امکان‌پذیر است
انواع جراحی لگن کدامند؟
انواع جراحی لگن عبارت‌اند از:
تعویض مفصل ران
در عمل تعویض مفصل لگن یا ران که با نام جراحی آرتروپلاستی لگن نیز شناخته می‌شود، جراح ارتوپدی یک پروتز مصنوعی را جایگزین لگن یا بخشی از آن می‌کند. 90% از افرادی که به این جراحی نیاز پیدا می‌کنند، بالای 50 سال سن دارند. پزشکان این جراحی را به افراد مبتلا به مشکلات زیر تجویز می‌کنند:
- آرتروز: آرتروز متداول‌ترین دلیل است و به تخریب غضروف مفصل با گذشت زمان گفته می‌شود
- آرتریت روماتوئید: یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب مفاصل می‌شود
- آرتریت پس از آسیب
- نکروز آواسکولار: به مرگ سلول به علت کمبود خون گفته می‌شود
- شکستگی‌های لگن: شکستگی‌های شدید در استخوان لگن
آرتروسکوپی مفصل ران
آرتروسکوپی مفصل ران، یک جراحی کم‌تهاجمی است که برای تشخیص و درمان مشکلات مختلف لگن استفاده می‌شود. در طول این جراحی، جراح دوربین کوچکی به نام آرتروسکوپ را از طریق برش‌های کوچکی به مفصل لگن وارد می‌کند. جراح با کمک آرتروسکوپ می‌تواند مفصل را ببیند و از ابزارهای جراحی برای اصلاح مشکلات استفاده کند. پزشکان این جراحی را به افراد مبتلا به مشکلات زیر تجویز می‌کنند:
- پارگی لابرال: پارگی لابرال به پارگی حلقه غضروف (لابروم) گفته می‌شود
- گیرافتادگی مفصل ران: در گیرافتادگی مفصل ران، استخوانی اضافی در امتداد یکی از استخوان‌های تشکیل‌دهنده مفصل ران یا هر دو آن‌ها رشد می‌کند
- دیسپلازی هیپ: در دیسپلازی هیپ، حفره ران بخش توپی استخوان ران بالایی را به‌صورت کامل نمی‌پوشاند
- سینوویت: سینوویت به التهاب پوشش مفصل گفته می‌شود
ترمیم شکستگی لگن
لگن شکسته اغلب ناشی از زمین‌خوردن یا آسیب‌های دیگر است. برخی از استخوان‌های شکسته خودبه‌خود بهبود می‌یابند؛ ولی، ترمیم لگن شکسته بدون جراحی امکان‌پذیر نیست. در جراحی لگن شکسته، جراح از پین‌ها، پیچ‌ها، میله‌ها یا صفحات فلزی برای متصل‌کردن قطعات شکسته استخوان به یکدیگر استفاده می‌کند.
جراحی تومور لگن
پزشک با توجه به نوع و مرحله سرطان استخوان، اندازه و محل تومور لگن و سن و سلامت کلی بیمار ممکن است جراحی تومور لگن را تجویز کند. در این جراحی، جراح سلول‌های سرطانی را با استفاده از تکنیک‌های خاصی برمی‌دارد و سعی می‌کند کمترین آسیب را به سلول‌های سالم اطراف برساند.
جراحی ترمیم لابروم
اگر لابروم لگن پاره شود یا از استخوان استابولوم جدا شود، گفته می‌شود که فرد دچار پارگی لابروم لگن شده است. اگر روش‌های غیرجراحی نتوانند به ترمیم پارگی لابروم کمک کنند، پزشک ممکن است جراحی ترمیم لابروم را به بیمار پیشنهاد دهد. در این جراحی، جراح آنکورهای پلاستیکی را به استخوان استابولوم وارد می‌کند، سپس لابروم پاره‌شده را به آنکورها بخیه می‌زند و به استخوان زیرین متصل می‌کند. پس از جراحی، فیزیوتراپی لگن برای بازسازی قدرت و انعطاف‌پذیری مفصل ضروری است.
کدام روش جراحی لگن بهتر است؟
ما نمی‌توانیم پاسخی قطعی به این سؤال بدهیم؛ زیرا، انتخاب بهترین روش جراحی لگن به عوامل مختلفی مانند شدت بیماری، سلامت کلی و سبک زندگی شما بستگی دارد. مراحل زیر می‌توانند به شما کمک کنند پاسخ این سؤال را پیدا کنید:
- با پزشکان کلینیک‌های معتبر مشورت کنید: جراحان ارتوپدی کلینیک‌های معتبری مانند کلینیک پزشک اول می‌توانند بهترین روش جراحی را پس از ارزیابی بیماری و شرایط شما به شما توصیه کنند
- مزایا و خطرات جراحی‌های لگن را درک کنید: هر یک از انواع جراحی‌های لگن دارای خطرات و مزایای خاص خود هستند؛ بنابراین، حتما مزایا و عوارض آن‌ها را بررسی کنید
- مدت‌زمان دوره بهبودی را در نظر بگیرید: به خاطر داشته باشید که پس از جراحی، باید زمانی را به بهبودی و توان‌بخشی اختصاص دهید؛ بنابراین، حتما اطلاعاتی در این باره کسب کنید
- نتایج بلندمدت را ارزیابی کنید: طول عمر نتایج و فرایندهایی که ممکن است در آینده ضروری باشند را در نظر بگیرید
انتخاب بهترین روش جراحی ممکن است دشوار باشد؛ ولی، با درک تفاوت‌های بین جراحی‌های لگن می‌توانید اولین قدم را برای گرفتن تصمیمی آگاهانه بردارید. حتما با پزشک معتبری مشورت کنید تا بفهمید کدام روش جراحی برای نیازهای شما بهترین است. با انتخاب بهترین روش جراحی، می‌توانید تحرک و درد لگن خود را بهبود دهید و به‌تبع آن، انجام فعالیت‌های مورد علاقه خود را دوباره شروع کنید.
مراقبت های بعد از جراحی لگن
راه رفتن بعد از تعویض مفصل لگن و دیگر جراحی‌های لگن ممکن است با عصا یا واکر بدون کمک دیگران امکان‌پذیر باشد. بسیاری از افراد پس از 2 الی 4 هفته دیگر نیازی به این وسایل کمکی ندارند. حتما از جراح خود بپرسید چه زمانی می‌توانید بدون این وسایل کمکی راه بروید.
پس از مرخص‌شدن از بیمارستان، پرستاری استخدام کنید یا از فردی بخواهید به مدت 1 الی 2 هفته پس از مرخص‌شدن از بیمارستان در خانه شما بماند و به شما در پختن غذا، حمام‌کردن، راه‌رفتن در خانه و انجام دیگر فعالیت‌های روزمره کمک کند. نکات دیگری که باید در زندگی بعد از تعویض مفصل لگن و دیگر جراحی‌های لگن رعایت کنید، عبارت‌اند از:
- مطمئن شوید که تختخواب شما ارتفاع مناسبی دارد. زمانی که روی لبه تختخواب می‌نشینید، کف پاهایتان باید زمین را لمس کند و لگن شما باید بالاتر از زانوهایتان باشد. ممکن است به تخت بیمارستانی نیاز نداشته باشید؛ ولی، تشک شما باید سفت باشد
- اگر وسایلی ممکن است باعث زمین‌خوردن شما شوند، آن‌ها را از سر راه خود بردارید؛ برای مثال، اگر فرش‌ها سر می‌خورند یا سیم‌های زیادی سر راه شما هستند، آن‌ها را حذف کنید، حیوانات خانگی کوچکی را در خانه خود نگهداری نکنید، کف‌پوش‌های ناهموار را تعمیر کنید و مطمئن شوید که لامپ‌ها می‌توانند مسیر راه‌رفتن شما را به‌خوبی روشن کنند
- حمام و دستشویی رفتن بعد از عمل تعویض مفصل لگن ممکن است خطرناک باشد؛ بنابراین، حمام و دستشویی خود را ایمن‌تر کنید؛ برای مثال، نرده‌هایی را در حمام و دستشویی قرار دهید تا بتوانید با کمک آن‌ها بلند شوید و راه بروید. همچنین چند تشک ضدلغزش را در کف حمام پهن کنید
- هیچ وسیله‌ای را هنگام راه‌رفتن با خود حمل نکنید؛ زیرا، ممکن است به دستان خود برای حفظ تعادل نیاز داشته باشید. جیب یا نگهدارنده‌ای را به واکر یا عصای خود متصل کنید و وسایلی مانند گوشی همراه و دفترچه یادداشت خود را درون آن قرار دهید
- وسایل خود را در مکان‌هایی که دسترسی به آن‌ها آسان است، بگذارید
- یک صندلی با پشتی محکم در آشپزخانه، دستشویی، حمام و دیگر اتاق‌هایی که استفاده خواهید کرد، قرار دهید و هنگام انجام فعالیت‌های روزمره روی آن بنشینید
- تا جایی که می‌توانید از بالارفتن از پله‌ها خودداری کنید؛ برای مثال، تختخواب خود را در طبقه‌ای که دستشویی و حمام دارد، قرار دهید
- زمانی که پس از مرخص‌شدن از بیمارستان به خانه رسیدید، راه‌رفتن را فراموش نکنید؛ برای مثال، پس از 45 دقیقه نشستن بلند شوید و کمی راه بروید
- وزن خود را تا زمانی که پزشک صلاح می‌داند، روی بخش آسیب‌دیده لگن نیندازید
- فعالیت خود را به‌تدریج بیشتر کنید و تمرینات ورزشی آموزش‌داده‌شده توسط پزشک یا فیزیوتراپیست را در خانه انجام دهید. به خاطر داشته باشید که در ابتدا ممکن است به‌سرعت خسته شوید. از انجام فعالیت‌های سنگینی مانند جاروکشیدن یا لباس‌شستن خودداری کنید
- پزشک ممکن است چند داروی مسکن برای شما تجویز کند. زمانی که درد لگن را احساس می‌کنید، حتما آن‌ها را طبق دستور پزشک مصرف کنید. به خاطر داشته باشید که اگر این کار به‌موقع انجام ندهید، درد شما بدتر خواهد شد
- در روزهای اولیه دوره بهبودی، با مصرف داروی مسکن 30 دقیقه پیش از انجام فعالیت یا فیزیوتراپی، می‌توانید درد را کنترل کنید
- پزشک ممکن است از شما بخواهد جوراب‌های خاصی را به مدت 6 هفته بپوشید. این جوراب‌ها از لخته‌شدن خون جلوگیری می‌کنند. همچنین پزشک ممکن است از شما بخواهد داروهای رقیق‌کننده خون را به مدت 2 الی 4 هفته مصرف کنید تا خطر لخته‌شدن خون کاهش یابد. این داروها و دیگر داروهای تجویزشده توسط پزشک را طبق دستور او مصرف کنید
- پیش از شروع فعالیت جنسی حتما با پزشک خود مشورت کنید
- اگر پروتزی مانند مفصل مصنوعی در لگن خود دارید، باید در برابر عفونت از خود محافظت کنید. در گذشته، پزشکان به بیماران توصیه می‌کردند که داروهای آنتی‌بیوتیک را پیش از مراجعه به دندانپزشک یا جراحی‌های تهاجمی مصرف کنند؛ ولی، اکنون این نکته را فقط به بیماران پرخطر توصیه می‌کنند. حتما با پزشک خود مشورت کنید و دندانپزشک یا جراح بگویید که جراحی لگن انجام داده‌اید
یکی دیگر از مراقبت‌های مهم بعد از جراحی لگن، مراقبت از زخم است. باند روی زخم را تمیز و خشک نگه دارید و آن را طبق دستورالعمل‌های پزشک خود تعویض کنید. مراحل زیر را برای تعویض باند زخم انجام دهید:
- دستان خود را با آب و صابون به‌خوبی بشویید
- باند را به‌آرامی و بادقت بردارید. اگر نمی‌توانید آن را به‌آرامی بردارید، آن را با آب استریل یا سالین خیس کنید تا شل شود
- زخم را با گازی که با سالین خیس شده است، پاک کنید. گاز را فقط در یک جهت حرکت دهید و به عقب و جلو نکشید
- زخم را با گازی خشک و تمیز خشک کنید
- زخم را بررسی کنید و به دنبال نشانه‌های عفونت مانند تورم و قرمزی شدید و ترشحی با بوی بد بگردید
- باند جدید را طبق دستورالعمل‌های پزشک خود روی زخم بگذارید
بخیه‌ها معمولا 10 الی 14 روز پس از جراحی برداشته می‌شوند. به مدت 3 الی 4 روز پس از جراحی یا طبق آنچه که پزشک به شما دستور داده است، از حمام‌کردن خودداری کنید. پس از مدت‌زمان ذکرشده، اجازه دهید آب روی زخم جاری شود و به آن دست نزنید. از نشستن درون وان یا رفتن به جکوزی یا استخر خودداری کنید. اگر دور زخم کبود شده است، نیازی به نگرانی نیست. کبودی خودبه‌خود برطرف خواهد شد. پوست اطراف برش ممکن است کمی قرمز باشد و این امر نیز طبیعی است.
اگر علائم زیر را مشاهده می‌کنید، حتما با پزشک خود تماس بگیرید یا به مطب او مراجعه کنید:
- افزایش ناگهانی درد
- درد سینه یا تنگی نفس
- تکرر ادرار یا سوزش در هنگام ادرارکردن
- قرمزی یا افزایش درد در اطراف زخم جراحی
- ترشح مایعات از زخم
- خون در مدفوع یا مدفوع تیره
- تورم و قرمزی در یکی از پاها
- درد در ساق پا
- تب بالای 101 درجه فارنهایت یا 38.3 درجه سانتی‌گراد
- دردی که نمی‌توانید که آن را با داروهای مسکن خود کنترل کنید
- خون‌دماغ شدن یا خون در ادرار یا مدفوع در صورت مصرف داروهای رقیق‌کننده خون
همچنین اگر دارای شرایط زیر هستید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- اگر نمی‌توانید لگن خود را همانند گذشته تکان بدهید
- اگر به زمین خورده‌اید و به پایتان آسیب رسیده است
- اگر درد لگن افزایش یافته است
- اگر نمی‌توانید راه بروید یا لگن خود را خم کنید
- اگر احساس می‌کنید که لگنتان از جای خود خارج شده است
هزینه جراحی لگن
هزینه جراحی لگن به عواملی بسیاری مانند محل زندگی، نوع جراحی، مدت‌زمانی که در بیمارستان بستری خواهید شد، پوشش بیمه و مراقبت‌های لازم بعد از عمل بستگی دارد. بسیاری از شرکت‌های بیمه حداقل بخشی از هزینه جراحی‌های لگن را پوشش می‌دهند. پیش از انجام جراحی، حتما با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و اطلاعاتی در این باره کسب کنید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر درباره هزینه این جراحی، می‌توانید با شماره‌های درج‌شده در این سایت تماس بگیرید.
جمع‌بندی
جراحی لگن می‌تواند ترسناک باشد؛ ولی، معمولا بی‌خطر، مؤثر و موفقیت‌آمیز است. اگر علائمی مانند درد، سفتی و مشکل در حرکت‌دادن لگن را تجربه می‌کنید، ممکن است به یکی از جراحی‌های لگن نیاز داشته باشید. تنها پزشک با توجه به شدت بیماری و شرایط شما می‌تواند بگوید کدام جراحی برای شما بهتر است. پس از جراحی، حتما مراقبت‌های بعد از عمل را طبق دستور جراح خود انجام دهید و برای بازگشتن به محل کار یا انجام فعالیت‌های خانه عجله نکنید.
اگر به دنبال جراحی باتجربه می‌گردید، ما مراجعه به کلینیک پزشک اول را به شما پیشنهاد می‌کنیم. جراحان کلینیک پزشک اول در زمینه تشخیص بیماری‌های لگن و درمان آن‌ها با روش‌های غیرجراحی و جراحی لگن تخصص و تجربه کافی دارند. همین امروز می‌توانید نوبتی را برای ملاقات با این جراحان رزرو کنید و اطلاعات بیشتری درباره جراحی‌های لگن به دست آورید.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید