پارگی تاندون شانه یکی از شایعترین علل درد و محدودیت حرکتی در ناحیه شانه است. این آسیب میتواند در اثر ضربه، استفاده مکرر یا ساییدگی طبیعی ناشی از افزایش سن رخ دهد. درد ناشی از این آسیب میتواند بسیار آزاردهنده باشد و فعالیتهای روزمره را مختل کند. خوشبختانه، روشهای درمانی متعددی برای تسکین درد و بهبود عملکرد شانه وجود دارد که از درمانهای محافظهکارانه تا مداخلات جراحی را شامل میشود. همچنین با انواع درمان ارتوپدی نیز میتوان این عارضه را درمان کرد. در ادامه، به بررسی راهکارهای مؤثر برای درمان پارگی تاندون در قسمت شانه و تسکین درد ناشی از آن خواهیم پرداخت.
آناتومی تاندون شانه
تاندونهای شانه بخش مهمی از سیستم حرکتی و پایداری شانه را تشکیل میدهند. شانه از چندین تاندون اصلی تشکیل شده است که عضلات مختلف را به استخوانهای شانه متصل میکنند. مهمترین آنها تاندونهای عضلات روتاتور کاف (Rotator Cuff) هستند که شامل چهار عضله اصلی میباشند: سوپرااسپیناتوس، اینفرااسپیناتوس، ترس مینور و ساباسکپولاریس. این تاندونها با همکاری یکدیگر به تثبیت و حرکت شانه کمک کرده و امکان چرخش و بالا بردن بازو را فراهم میکنند. تاندونهای دست-آرنج-شانه جزو مهمترین تاندونها شناخته میشوند.
از دیگر بخشهای مهم، تاندون عضله دو سر بازویی (Biceps tendon) است که در قسمت جلویی شانه قرار دارد و به بالای استخوان بازو متصل میشود. این تاندون علاوه بر کمک به خم شدن آرنج و چرخش ساعد، نقش پایداری شانه را نیز ایفا میکند. تاندونهای شانه به دلیل استفاده مکرر و تحرکات زیاد، مستعد آسیبدیدگی و پارگی هستند که میتواند به درد شانه و محدودیت حرکت منجر شود. خوشبختانه با مراجعه به دکتر شانه میتوان هر گونه مشکل و عارضه در این بخش از بدن را تشخیص داد. درمان پارگی تاندون شانه در طب سنتی نیز امکانپذیر است و با متدهای خاصی انجام میشود. البته حتما باید به متخصص طب سنتی مراجعه کرد و هر درمانی را نپذیرفت.
دلایل پارگی تاندون شانه
همان طور که گفتیم پارگی تاندون شانه یکی از مشکلات شایعی است که معمولاً توسط فوق تخصص ارتوپدی تشخیص و درمان میشود. دلایل متعددی میتواند منجر به پارگی تاندونهای شانه، به ویژه تاندونهای عضلات روتاتور کاف، شود. یکی از رایجترین دلایل پارگی تاندون، آسیبهای ناشی از حرکات تکراری است. افرادی که فعالیتهای فیزیکی مانند بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا ورزشهایی که نیاز به حرکتهای مکرر دست و شانه دارند، مانند تنیس یا بیسبال، انجام میدهند، در معرض خطر بیشتری برای پارگی تاندون هستند.
پیری و تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن نیز یکی دیگر از دلایل مهم است. با افزایش سن، تاندونها به تدریج ضعیف و شکننده میشوند که این موضوع میتواند منجر به پارگیهای خود به خودی یا ناشی از آسیبهای جزئی شود. علاوه بر این، ضربات شدید مانند افتادن روی دست یا شانه نیز باعث پارگی حاد تاندون میشود. در این موارد، فوق تخصص ارتوپدی معمولاً پس از بررسی دقیق و انجام تستهای تصویربرداری مانند MRI، روشهای درمانی از جمله فیزیوتراپی یا جراحی را پیشنهاد میدهد. ورزش برای پارگی تاندون شانه نیز در رفع این مشکل کمک شایانی میکند.
علائم پارگی تاندون شانه
علائم پاره شدن تاندون شانه معمولاً به صورت درد ناگهانی و شدید در ناحیه شانه شروع میشود. از جمله رایجترین علائم پارگی تاندون شانه، درد مداوم است که با فعالیتهای ساده روزانه مانند بالا بردن بازو، پوشیدن لباس یا حتی دراز کشیدن روی شانه، تشدید میشود. کاهش قدرت و دامنه حرکت نیز از دیگر نشانههای مهم است، به طوری که فرد ممکن است نتواند بازوی خود را به طور کامل بالا ببرد یا چرخش دهد.
علاوه بر این، صدای ترکیدن یا تقتق کردن شانه هنگام حرکت و تورم یا ضعف عضلانی از دیگر علائم پاره شدن تاندون شانه هستند. در صورت بروز این علائم، مراجعه به فوق تخصص ارتوپدی برای تشخیص دقیق ضروری است. درمان این مشکل ممکن است شامل فیزیوتراپی دست باشد که به تقویت عضلات اطراف شانه و بهبود دامنه حرکت کمک میکند. در موارد شدیدتر ممکن است لازم به جراحی برای ترمیم تاندون پاره شده باشد، اما معمولاً در مرحله اول فیزیوتراپی دست توصیه میشود تا بهبودی سریعتر و بدون نیاز به جراحی حاصل شود.
تفاوت کشیدگی تاندون شانه با پارگی تاندون شانه
تفاوت اصلی بین کشیدگی تاندون شانه و پارگی تاندون شانه در شدت آسیب به تاندون است. در کشیدگی تاندون شانه، تاندون دچار کشش بیش از حد یا آسیب خفیف میشود، اما بهطور کامل پاره نمیشود. این حالت معمولاً ناشی از فعالیتهای فیزیکی شدید، فشارهای ناگهانی یا حرکات تکراری است. علائم کشیدگی تاندون شامل درد خفیف تا متوسط، تورم مختصر و محدودیت موقت در حرکت شانه است. کشیدگی تاندون معمولاً با استراحت، استفاده از یخ و فیزیوتراپی دست برای بازگرداندن قدرت و انعطافپذیری درمان میشود.
در مقابل، پارگی تاندون شانه به معنای آسیب جدیتر و پاره شدن کامل یا جزئی تاندون است. این حالت میتواند بهدنبال ضربههای شدید یا استفاده مکرر از عضلات شانه رخ دهد و علائمی مانند درد شدید، کاهش قدرت عضلانی و محدودیت جدی در حرکت شانه دارد. برخلاف کشیدگی، پارگی تاندون اغلب نیاز به مداخله پزشکی جدیتر مانند جراحی دارد، گرچه در برخی موارد فیزیوتراپی نیز میتواند به بازگشت عملکرد شانه کمک کند.
روش های درمان پارگی تاندون شانه
درمان پارگی تاندون شانه بسته به شدت آسیب و وضعیت کلی بیمار متفاوت است. درمان این نوع عارضه بسته به شدت آسیب و وضعیت کلی بیمار متفاوت است. در مواردی که پارگی جزئی است، میتوان از روشهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی یا استفاده از لیزر برای تسریع بهبودی استفاده کرد. این روشها معمولاً به بهبود عملکرد شانه و کاهش درد کمک میکنند. اما در مواردی که پارگی شدید یا کامل است، ممکن است نیاز به جراحی ترمیم تاندون شانه باشد. برای تشخیص دقیق شدت آسیب، معمولاً از عکس ام ار ای پارگی تاندون شانه کمک گرفته میشود تا برنامه درمانی مناسب انتخاب شود.
فیزیوتراپی برای درمان پارگی تاندون شانه
فیزیوتراپی یکی از روشهای اصلی برای درمان پارگی تاندون شانه بدون جراحی است. در این روش، تمرینات مخصوصی برای تقویت عضلات اطراف شانه و بهبود دامنه حرکت به کار گرفته میشود. فیزیوتراپی به کاهش التهاب، افزایش انعطافپذیری و بازگرداندن قدرت به شانه کمک میکند. در مواردی که پارگی جزئی است یا بیمار نمیخواهد تحت عمل جراحی قرار گیرد، این روش میتواند جایگزین مؤثری باشد. همچنین، برخی از روشهای فیزیوتراپی مدرن شامل درمان پارگی تاندون شانه با لیزر است که با کاهش التهاب و تحریک بافتها به تسریع فرآیند بهبودی کمک میکند.
جراحی تاندون شانه
در مواردی که پارگی تاندون شانه شدید است یا درمانهای غیرجراحی نتیجهبخش نیستند، عمل پارگی تاندون شانه ضرورت پیدا میکند. در جراحی ترمیم تاندون شانه، پزشک تاندون پارهشده را با تکنیکهای مخصوصی دوباره به استخوان متصل میکند. این جراحی ممکن است به صورت باز یا با روشهای کمتهاجمی مانند آرتروسکوپی انجام شود. پس از عمل، فیزیوتراپی و برنامههای توانبخشی برای بازگرداندن قدرت و دامنه حرکت شانه ضروری است. تشخیص دقیق نیاز به جراحی معمولاً پس از بررسی عکس MRI پارگی تاندون شانه توسط متخصص انجام میشود.
جمعبندی
به طور کلی پارگی تاندون شانه میتواند از آسیبهای جزئی تا شدید متغیر باشد و انتخاب روش درمانی به شدت پارگی و نیازهای بیمار بستگی دارد. روشهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی و درمان با لیزر در موارد پارگیهای جزئی بسیار مؤثر بوده و میتوانند بدون نیاز به جراحی، بهبودی را تسریع کنند.
با این حال، در پارگیهای شدیدتر، جراحی ترمیم تاندون شانه اغلب لازم است تا عملکرد طبیعی شانه بازیابی شود. پس از جراحی یا درمانهای غیرجراحی، فیزیوتراپی نقش کلیدی در بازگرداندن قدرت و حرکت کامل به شانه دارد. عکس MRI پارگی تاندون شانه برای تعیین نوع و میزان آسیب بسیار مهم است و به انتخاب بهترین روش درمانی کمک میکند.
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید