در دنیای مدرن امروز، درمان‌های نوین در حال گسترش و تحول هستند. یکی از روش‌های جدید که توجه بسیاری از متخصصان حوزه پزشکی و بیماران را به خود جلب کرده، ارتوکین تراپی است. این درمان، که به عنوان یک روش غیرجراحی برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل شناخته میشود، توانایی بالایی در بهبود کیفیت زندگی افراد دارد. اما ارتوکین تراپی چیست و به چه صورت می‌تواند به ما کمک کند؟
در این مقاله، به بررسی این روش درمانی، کاربردها، مزایا، معایب و .... خواهیم پرداخت. با ما همراه شوید تا دریابید چگونه این روش می‌تواند به عنوان یک گزینه مؤثر در راستای درمان دردها حرکتی به شما کمک کند.
ارتوکین تراپی چیست؟
ارتوکین تراپی (Orthokine Therapy) یک روش درمانی جدید است بهویژه در مواردی که داروها یا فیزیوتراپی دیگر برای بیمار مؤثر نیست، یک گزینه درمانی برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل و بافت‌های نرم است. از این روش معمولا برای درمان بیماری استئوآرتریت یا آرتروز که شایع‌ترین نوع آرتریت است، همچنین برای افرادی که درگیر زانو درد، دردهای لگن، مچ پا، شانه، درمان تاندونها و عضلات آسیب‌دیده، درمان التهاب، پیشگیری از درد و کمک به درمان پس از جراحی نیز موثر است. ممکن است برخی از افراد مبتلا به مشکلات مفصل زانو به تشخیص فوق تخصص زانو نیاز به ارتوکین تراپی داشته باشند.
همچنین افرادی که با مشکلات مفصل لگن، شانه و... درگیر هستند، با کمک این روش درمانی، بهبودی خود را بدست آوردند یا بیماری را مدیریت کنند.
کاربردهای ارتوکین تراپی
برخی از کاربردهای ارتوکین تراپی شامل موارد زیر است:
- آرتروز: ارتوکین تراپی به طور خاص در درمان آرتروز زانو، لگن و دیگر مفاصل مؤثر است که باعث کاهش التهاب و بهبود حرکت می شود.
- دردهای مزمن مفصلی: در بیماریهای مزمن مانند دردهای مفصلی که ناشی از آسیب، التهاب و عفونت است، به کاهش درد ناشی از بیماری کمک می‌کند.
- آسیب‌های ورزشی و عصبی: بیماران با آسیب‌های ورزشی شامل آسیب‌های لیگامان، تاندونها و غضروف می‌توانند از این روش درمانی کمک بگیرند.
- التهابات بافت نرم: بهبود وضعیت بیمارانی که به التهابات بافت‌های نرم، مانند التهاب تاندون یا بورسیت مبتلا هستند.
- عمل جراحی ترمیم مفاصل: ارتوکین تراپی می‌تواند در بعضی از جراحی های مفصلی به فرآیند بهبودی و بازگشت به فعالیت‌های معمولی کمک کند.
- بیماریهای التهابی: این روش به بیماران مبتلا به بیماریهای التهابی مانند روماتیسم و بیماریهای خودایمنی کمک می کند.
- زخم‌های مزمن: گاه از این روش برای بهبود زخم‌های مزمن نیز استفاده می شود.
بهتر است این روش تحت نظر پزشک متخصص و با توجه به شرایط خاص هر بیمار انجام شود.
نحوه انجام ارتوکین تراپی
روش درمانی ارتوکین تراپی را نباید با روش پی آر پی اشتباه گرفت. مهم‌ترین تفاوت پی آر پی و ارتوکین تراپی عبارت‌اند از:
- در روش پی آر پی پروتئین ها جدا نمی‌شود بلکه از پلاکت خون با غلظت زیاد استفاده میشود.
- هدف اصلی روش پی آر پی بازسازی ناحیه آسیب‌دیده است، اما در ارتوکین تراپی کاهش التهاب هدف درمانی است.
نحوه انجام ارتوکین تراپی به صورت زیر است:
- مشاوره اولیه: با دکتر ارتوپد مشورت کنید تا از روند درمان و مراقبت پس از آن مطلع شوید.
- نمونه‌گیری خون: در این مرحله، ابتدا از بیمار خون گرفته میشود.
- انکوباسیون خون: خون به مدت تقریبا 12 الی 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد در انکوباتور نگهداری میشوند تا پروتئینهای ضدالتهابی (آنتاگونیست اینترلوکین -۱) تولید شوند.
- پردازش خون: خون در دستگاه سانتریفیوژ پردازش میشود تا پلاکتها و فاکتورهای رشد از سایر اجزای خون جدا شوند، برای جداسازی پلاکتها از سایر سلولهای خونی از کیت ارتوکین تراپی استفاده میشوند. هدف از این جداسازی، استخراج پروتئین است. این فرآیند معمولاً حدود 15 تا 20 دقیقه طول می‌کشد. در صورت نیاز پروتئینهای دیگر بنا به شرایط بیمار و تشخیص پزشک به سرم خون اضافه و نمونه منجمد میشود.
- تزریق: پس از جداسازی، پلاسما غنی از فاکتورهای رشد به نواحی آسیب‌دیده یا دردناک، اطراف ریشههای عصبی ملتهب تزریق میشوند. این فاکتورهای رشد باعث کاهش درد در بافت آسیب‌دیده میشود.
- پیشرفت درمانی: پس از تزریق، بیمار به استراحت نیاز دارد. معمولاً جلسات درمانی به صورت دوره‌ای یک یا دو بار در هفته تکرار میشوند.
- نظارت بر پیشرفت: پزشک بر روند بهبود بیمار نظارت کرده و درمان را براساس پاسخ به درمان تنظیم می‌کند.
بعضی بیماریها مانند دیسکوژنیک به 4 بارتزریق و ضایعات مفاصل حداقل به 6 بار تزریق نیاز دارند. پس از تزریق به بیماران توصیه های لازم گفته میشود که باید به مدت 48 ساعت از ورزش شدید خودداری کنند. توجه داشته باشید که این روش برای تمامی بیماران مناسب نیست و تصمیم نهایی در مورد انجام آن باید توسط پزشک متخصص ارتوپد و خود بیمار گرفته شود.
مزایای ارتوکین درمانی
مزایای اصلی ارتوکین تراپی در مقایسه با سایر انواع درمان بیماریهای مفاصل عبارت‌اند از:
- درمان بر اساس یک ماده کاملا طبیعی از خود بدن انسان است و از هیچ ماده شیمیایی در این روش استفاده نمی‌شود.
- این روش، یک درمان غیرجراحی است که خطرات و عوارض ناشی از جراحی را کاهش می‌دهد.
- برای مدت زمان طولانی، التهاب و تخریب مفاصل را متوقف کرده و باعث کاهش درد میشود.
- تأثیر بسیار خوبی در تحرک و افزایش دامنه حرکتی و بهبود عملکرد در مفاصل را دارد.
- در 75 درصد بیماران، بهویژه بیماران درگیر آرتروز مفاصل زانو و لگن بسیار مؤثر است.
این روش زمان ریکاوری کوتاهی دارد و بیماران معمولاً به سرعت به فعالیت‌های روزمره باز می‌گردند.
عوارض ارتوکین تراپی
هنگام استفاده از روش درمانی ارتوکین تراپی مانند هر روش درمانی دیگر لازم است که عواقب و معایب آن را در نظر گرفت. شایع‌ترین عوارض ارتوکین تراپی عبارت‌اند از:
- عفونت: یکی از معایب ارتوکین تراپی خطر عفونت پس از تزریق است.
- واکنش‌های آلرژیک: در بعضی موارد ممکن است افراد به موادی که در طی درمان استفاده میشود، حساسیت نشان دهند.
- درد در محل تزریق: برخی بیماران بعد از درمان، درد مداوم، سفتی مفاصل، تورم، کبودی یا التهاب در ناحیه انجام شده احساس می کنند.
- خونریزی: افرادی که مشکلات انعقاد خون دارند احتمال خونریزی در محل تزریق وجود دارد.
- عدم فایده از تزریق: در برخی موارد، ممکن است این روش نتواند به طور کامل درد یا مشکلات حرکتی را برطرف کند.
- بی حسی موضعی: گاهی اوقات، فرد در کوتاه مدت در محل تزریق احساس بی حسی موضعی را تجربه می‌کند.
همچنین در بیماران مبتلا به آنفولانزا، عفونت تنفسی حاد (ARVI)، افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی، بلافاصله پس از استفاده از آنتی بیوتیک‌ها، واکسیناسیون و بلافاصله پس از آسیب‌دیدگی، تزریق سرم ارتوکین توصیه نمی‌شود.
آمادگی‌های قبل از ارتوکین تراپی
پیش از انجام این روش، رعایت برخی آمادگی‌ها ضروری است که عبارت‌اند از:
- مشاوره پزشکی: قبل از انجام ارتوکین تراپی، باید با پزشک یا متخصص مربوطه مشاوره کنید و وضعیت خود را بررسی کنید. تمام سوابق پزشکی، حساسیت‌ها و داروهای مصرفی را با پزشک خود در میان بگذارید.
- آزمایشات لازم: ممکن است پزشک چندین آزمایش یا تصویربرداری (مانند MRI یا X-ray) را برای ارزیابی وضعیت مفصل تجویز کند.
- توقف داروها: گاهی اوقات لازم است که بیمار مصرف داروهای خاص (مثل داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی) چند روز قبل از درمان طبق دستور پزشک متوقف کند.
- خودداری از فعالیت‌های سنگین: بهتر است چند روز قبل از درمان از انجام فعالیت‌های شدید ورزشی که فشار روی مفصل‌ها را افزایش می دهد، خودداری کنید.
- آمادگی ذهنی: به دلیل عدم قطعیت در پاسخ به درمان، آماده‌سازی ذهنی برای انتظار نتایج مختلف داشته باشید.
بهتر است که به تمام توصیه‌های دکتر ارتوپد خود توجه کنید تا نتایج بهتری را به‌دست آورید.
مراقبت‌های پس از ارتوکین تراپی
پس از درمان، رعایت برخی مراقبت‌ها می‌تواند به بهبود نتایج کمک کند. برخی از مراقبت‌های ضروری پس از ارتوکین تراپی که توسط دکتر ارتوپد توصیه میشود عبارت‌اند از:
- استراحت و کاهش فعالیت: به مدت چند روز از فعالیت‌های شدید و ورزش‌های سنگین خودداری کنید.
- یخ‌گذاری: برای کاهش التهابات و درد، به مدت 20-15 دقیقه از یخ روی ناحیه درمان شده استفاده کنید.
- داروهای تجویزی: در صورت تجویز داروهای ضددرد یا ضدالتهاب، حتماً طبق دستور پزشک مصرف کنید و از مصرف خودسرانه خودداری کنید.
- فیزیوتراپی: در برخی موارد، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد دهد. جلسات فیزیوتراپی تأثیر بسزایی در بهبود حرکت و تقویت عضلات دارد.
- مراجعه‌های منظم: برای معاینات منظم، جهت پیشرفت و بهبود بیماری به پزشک مراجعه کنید.
- رژیم غذایی: مصرف مواد غذایی ضدالتهابی مانند میوه‌ها، سبزیجات، ماهی و دانه‌های چیا می‌تواند به بهبود وضعیت مفاصل کمک کند.
رعایت این نکات و توصیه‌های پزشکی جراح یا دکتر ارتوپد در تسریع بهبودی، می تواند به شما کمک کند. اگر پس از تزریق علائمی مانند ورم، درد شدید یا تب تجربه کردید حتماً با پزشک خود تماس بگیرید.
طول درمان ارتوکین تراپی
روند بهبودی بلافاصله پس از تزریق به بدن آغاز میشود. اثرات ارتوکین درمانی 24 تا 36 ماه طول می‌کشد، اما به سبک زندگی و فیزیک بیمار بستگی دارد. اگر مواردی که باید از آنها اجتناب کرد، رعایت شود، اثرات آن طولانی‌تر خواهد بود.
هزینه ارتوکین تراپی
هزینه ارتوکین تراپی بسته به عوامل مختلفی مانند محل درمان، تعداد جلسات مورد نیاز، تخصص پزشک و ناحیه تحت‌درمان متفاوت است. برای کسب اطلاعات دقیق‌تر، پیشنهاد می‌کنیم با مرکز درمانی کلینک ارتوپدی پزشک اول، تماس بگیرید تا نظر متخصصان را برای درمان ارتوپدی یا ارتوکین تراپی جویا شوید.
جمع‌بندی
با وجود اینکه ارتوکین تراپی یک روش نوین پزشکی است، ولی هنوز در حال تحقیق و بررسی است، نتایج اولیه نشان‌دهنده کارایی آن در کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل است. با این حال، مانند هر درمان دیگری، مشاوره با پزشک متخصص ارتوپدی و ارزیابی دقیق برای استفاده از این روش ضروری است. انتظار می‌رود با پیشرفت تحقیقات و مطالعات بالینی، کاربردهای بیشتری برای این روش درمانی شناسایی شود.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید