رسوب کلسیم در شانه یکی از مشکلات شایع در بین افراد بزرگسال است که متاسفانه در اغلب مواقع منجر به درد و محدودیت حرکتی در این ناحیه می‌شود. این وضعیت که به آن تاندونیت کلسیفیک یا رسوب کلسیم شانه نیز گفته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که کلسیم در تاندون‌های شانه تجمع می‌یابد و باعث التهاب و آسیب به بافت‌ها می‌شود.
در موارد شدید، این رسوبات عملکرد شانه را به‌طور قابل توجهی مختل کرده و حتی به جراحی نیاز پیدا می‌کنند. یکی از ویژگی‌های خاص این بیماری، پیچیدگی و متفاوت بودن علت‌های آن است، که باعث می‌شود تشخیص و درمان آن نیازمند دقت و تخصص بالایی باشد.
در این زمینه، متخصصین ارتوپدی از جمله دکتر شانه، با بررسی دقیق و استفاده از تکنیک‌های پیشرفته، می‌توانند تشخیص صحیحی بدهند و راه‌حل‌های درمانی متناسب با وضعیت هر بیمار را پیشنهاد دهند.
در این مقاله ما به بررسی علل، علائم، تشخیص، درمان‌ها و روش‌های پیشگیری از این بیماری می‌پردازیم تا دیدگاه جامعی درباره آن ارائه دهیم. لطفا تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
تاندونیت کلسیفیک چیست؟
تاندونیت کلسیفیک یا کلسیفیکاسیون تاندون شانه به وضعیتی گفته می‌شود که در آن رسوبات کلسیم در تاندون‌های شانه تجمع پیدا می‌کنند. این رسوبات معمولاً در تاندون‌های شانه، به‌ویژه در تاندون‌های روتاتور کاف (مجموعه‌ای از چهار تاندون که شانه را ثابت می‌کنند) دیده می‌شوند. تجمع این رسوبات در اغلب مواقع باعث درد و التهاب در ناحیه شانه خواهند شد. در واقع، فرآیند کلسیفیکاسیون تاندون شانه به‌طور معمول به‌طور غیرطبیعی کلسیم در بافت تاندون‌ها رسوب کرده و بافت نرم شانه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
علت دقیق بروز این وضعیت هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است؛ اما به‌طور کلی این مشکل می‌تواند ناشی از آسیب‌های کوچک و مکرر به شانه باشد که در طول زمان باعث ایجاد این رسوبات کلسیمی می‌شود. اگرچه ممکن است این رسوبات کلسیم به‌طور خودبه‌خود جذب شوند؛ اما در برخی موارد، احتمال دارد برای حذف این رسوبات نیاز به مداخله درمانی وجود داشته باشد.
علل رسوب کلسیم در شانه
رسوب کلسیم در شانه به دلایل مختلفی رخ می‌دهد. یکی از عوامل اصلی ایجاد این مشکل، آسیب‌های میکرو به تاندون‌ها است که در طول زمان به تجمع رسوبات کلسیم منجر می‌شود. هنگامی که تاندون‌های شانه تحت فشارهای مکرر یا آسیب‌های جزئی قرار می‌گیرند، احتمالا توانایی ترمیم و بازیابی طبیعی خود را از دست می‌دهند و این شرایط باعث رسوب کلسیم در نواحی آسیب‌دیده می‌شود. همچنین، تغییرات و اختلالات متابولیکی مانند دیابت یا بیماری‌های التهابی نیز می‌توانند به این وضعیت دامن بزنند.
عوامل دیگر که می‌توانند خطر بروز این مشکل را افزایش دهند شامل افزایش سن، ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌هایی که به فشار و کشش مداوم بر شانه وارد می‌کنند، مانند وزنه‌برداری، شنا یا تنیس هستند. این شرایط به‌ویژه در افرادی که بیشتر از مفصل شانه خود استفاده می‌کنند، به‌طور رایج‌تر دیده می‌شود. ورزش برای رسوب کلسیم در شانه که شامل حرکات کششی و تقویتی است راهکار مفیدی است و انجام آن می‌تواند به کاهش آسیب و جلوگیری از تشدید این وضعیت کمک کند.
علائم رسوب کلسیم در شانه
رسوب کلسیم متاسفانه زمانی که شانه را درگیر کند، با علائمی ظاهر می‌شود. این علائم عبارت‌اند از:
- رسوب کلسیم در شانه اغلب با درد شدید و التهاب در ناحیه شانه همراه است. این درد معمولاً در هنگام حرکت دادن شانه یا فشار آوردن به ناحیه آسیب‌دیده تشدید می‌شود.
- برخی افراد ممکن است دچار محدودیت در حرکت شانه شوند، به‌طوری که توانایی انجام برخی حرکات روزمره مانند بلند کردن دست یا چرخاندن آن به سمت پشت را از دست بدهند. این علائم ممکن است به‌طور تدریجی افزایش یابند و در صورت عدم درمان، مشکلات بیشتری را ایجاد کنند.
- در برخی از موارد، افراد احتمالا هیچ‌گونه درد یا علائم آشکاری را تجربه نکنند، به‌ویژه اگر رسوب کلسیم در مراحل اولیه باشد. در این موارد، ممکن است بیمار تنها هنگام انجام تصویربرداری‌های پزشکی مانند رادیولوژی یا سونوگرافی متوجه وجود رسوبات کلسیم در تاندون شانه خود شود.
پس در حالت کلی علائم مرتبط با تاندونیت کلسیفیک اغلب شامل تورم، حساسیت به لمس و احساس ضعف در عضلات شانه خواهد بود.
رسوب کلسیم در شانه چه عوارضی دارد؟
اگر رسوب کلسیم در تاندون شانه به‌موقع درمان نشود، متاسفانه در فردی که درگیر آن می‌شود عوارض جدی و مزمن ایجاد خواهد شد. که در ادامه به بررسی هرکدام از این عوارض پرداخته‌ایم.
- آسیب به ساختارهای دیگر بدن: یکی از عوارض اصلی، آسیب به ساختارهای دیگر شانه مانند غلاف تاندون و مفصل شانه است. این آسیب‌ها در اغلب مواقع در فرد بیمار درد مزمن و محدودیت شدید در حرکت شانه را ایجاد می‌کند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بسیار بدی می‌گذارد.
- نیاز به جراحی ترمیمی: در برخی موارد، اگر رسوبات کلسیم به تاندون‌ها آسیب رسانده باشد و موجب پارگی آنها شود، جراحی ترمیمی لازم می‌شود.
- خطر بروز عفونت و آسیب‌های دیگر: متاسفانه در صورتی که این رسوبات باعث التهاب و تحریک مستمر شانه شوند، احتمال آنکه خطر بروز عفونت و آسیب‌های اضافی به مفصل شانه افزایش یابد، بسیار زیاد است.
- ابتلا به بیماری‌های روانی: از سوی دیگر، افراد مبتلا به تاندونیت کلسیفیک ممکن است دچار مشکلات روانی و اجتماعی شوند؛ زیرا درد مزمن بر روحیه و فعالیت‌های روزانه آنها تأثیر منفی می‌گذارد. به همین دلیل، درمان زودهنگام و مناسب بسیار اهمیت دارد.
راه‌های تشخیص رسوب کلسیم در شانه
تشخیص رسوب کلسیم در تاندون شانه معمولاً بر اساس علائم بالینی و آزمایشات تصویربرداری انجام می‌شود. پزشک ممکن است ابتدا از بیمار تاریخچه پزشکی و علائم او را جویا شود و سپس به معاینه فیزیکی شانه پردازد. یکی از روش‌های اصلی برای تشخیص این وضعیت، تصویربرداری با استفاده از رادیولوژی است که می‌تواند رسوبات کلسیم را در تاندون‌ها نشان دهد. در برخی موارد، سونوگرافی نیز برای مشاهده بهتر وضعیت رسوبات و ارزیابی آسیب‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در صورتی که تصویر رادیولوژی یا سونوگرافی نتایج مبهمی ارائه دهند، پزشک متخصص احتمال دارد به بررسی دقیق‌تر از طریق ام‌آر‌آی (MRI) بپردازد که اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت بافت‌های نرم و تغییرات در مفصل شانه دریافت کند. چرا که تشخیص زودهنگام و دقیق توسط دکتر ارتوپدی نقش کلیدی در انتخاب روش درمانی مناسب برای بیمار دارد.
روش‌های درمان تاندونیت کلسیفیک
درمان تاندونیت کلسیفیک بستگی به شدت علائم و اندازه رسوبات کلسیم دارد. در بسیاری از موارد، درمان‌های غیرجراحی مؤثر هستند. این درمان‌ها برای بسیاری از افراد شامل استراحت، کمپرس سرد، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب، و فیزیوتراپی برای تقویت عضلات شانه و بهبود حرکت آن خواهد بود.
زمانی که پزشک متخصص شما را به فیزیوتراپیست ارجاع می‌دهد، بر این باور است که فیزیوتراپی می‌تواند با استفاده از تمرینات کششی و تقویتی به بیماری شما کمک کند تا عملکرد شانه خود را بهبود ببخشید و از بروز آسیب‌های بیشتر جلوگیری کنید.
در مواردی که درمان‌های غیرجراحی مؤثر واقع نمی‌شوند و رسوبات کلسیم به‌طور قابل توجهی حرکت شانه را محدود کرده‌اند، به مداخله جراحی نیاز خواهد بود. جراحی برای برداشتن رسوبات کلسیم و ترمیم تاندون‌های آسیب‌دیده انجام می‌شود. این روش معمولاً در صورتی انجام می‌شود که درمان‌های اولیه نتوانند به بهبود وضعیت بیمار کمک کنند. درمان تاندونیت کلسیفیه شانه از طریق جراحی در بهبودی عملکرد شانه و کاهش درد در اکثر بیماران کارآمد و مفید است.
پیشگیری از تاندونیت کلسیفیک
پیشگیری از تاندونیت کلسیفیک نیازمند رعایت نکات خاص در زندگی روزمره و هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی است.
- یکی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری، انجام تمرینات تقویتی و کششی به‌طور منظم است. این تمرینات به تقویت عضلات شانه کمک کرده و از وارد آمدن فشار اضافی به تاندون‌ها جلوگیری می‌کنند.
- همچنین، گرم کردن قبل از انجام فعالیت‌های فیزیکی و استفاده از تکنیک‌های صحیح هنگام انجام حرکات ورزشی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این مشکل کمک کند.
- توجه به وضعیت بدنی و اجتناب از فعالیت‌های مکرر که باعث وارد آمدن فشار زیاد به شانه می‌شود نیز از بروز این مشکل جلوگیری می‌کند.
- در افراد مسن‌تر یا کسانی که شرایط پزشکی خاصی دارند، نظارت و مشاوره مداوم توسط دکتر ارتوپدی به شناسایی مشکلات زودهنگام و جلوگیری از تشدید علائم کمک می‌کند.
در نهایت، پیشگیری از تاندونیت کلسیفیک با مراقبت و اقدامات به‌موقع می‌تواند از بسیاری از مشکلات بعدی جلوگیری کند.
جمع‌بندی
رسوب کلسیم در تاندون شانه یا تاندونیت کلسیفیک یک وضعیت شایع است که متاسفانه معمولا منجر به درد، التهاب و محدودیت حرکت در شانه می‌شود. علل مختلفی مانند آسیب‌های مکرر، تغییرات متابولیکی و فعالیت‌های ورزشی سنگین زنگ خطر بروز این مشکل هستند. علائم آن شامل درد، التهاب و محدودیت حرکت است که در صورت عدم درمان، در برخی مواقع عوارض جدی مانند آسیب به تاندون‌ها و مفصل شانه ایجاد می‌شود.
تشخیص زودهنگام رسوب کلسیم در شانه از طریق تصویربرداری و معاینات فیزیکی انجام می‌شود و درمان‌های مختلفی از جمله داروهای ضدالتهاب، فیزیوتراپی و در موارد شدید جراحی وجود دارند.
پیشگیری از این وضعیت نیز با تمرینات ورزشی مناسب و رعایت اصول صحیح فعالیت‌های فیزیکی ممکن است. با مراقبت‌های مناسب و مشاوره با دکتر ارتوپدی، می‌توانید از بروز مشکلات جدی‌تر در آینده جلوگیری کنید.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید